www.Roba.KooKooRooKoo. ... .com

Περασαν αρκετες μερες απο τοτε που η αγαπημενη μου Negma, με προσκαλεσε σε πολυ πρωτοτυπο και διασκεδαστικο παιχνιδακι.

Τοτε ειχα μολις ανεβασει τα δυο "σ'αγαπω" τραγουδακια, του προηγουμενου post και δεν ειχα καμμια διαθεση να αλλαξω. Θα μου πειτε: "Τωρα σου'ρθε η διαθεση ?" ... Ε λοιπον ... Οχι ... Ουτε τωρα μου'ρθε η διαθεση, αλλα τι να κανουμε ??? ... Για μια φημη ζουμε ... Για ενα ονομα ... Και πως θα διατηρω το ονομα αυτο (KooKooRooKoo) αν δεν φροντιζω διαρκως να αποδεικνυω οτι το αξιζω ??? ... Και η πιο καλη ευκαιρια να το αποδειξω, ειναι η συμμετοχη μου στο παιχνιδακι ...

Ο ορος, ενας και μοναδικος: Δυο (τουλαχιστον) τραγουδια, που ντρεπομαστε να παραδεχτουμε, σε τριτους, οτι μας αρεσουν ... Και οταν λεμε ντρεπομαστε, δεν μιλαμε για ημιμετρα ... Μιλαμε να αισθανομαστε τελειως ρομπα που το ομολογουμε ... Και ενας επιπλεον ορος, προσωπικα για μενα: Τα τραγουδια να ειναι Ελληνικα !!! (για οσους τυχον δεν εχουν προσεξει οτι σ'αυτο εδω το blog δεν εχει ανεβει ΠΟΤΕ Ελληνικο τραγουδακι ...)

Ξεκιναμε λοιπον ...

Και για να μην μου'ρθει αποτομα - και σε μενα, αλλα και σε σας - τα εκανα τεσσερα τα τραγουδακια. Τα δυο πρωτα ξενα, απο τον ιδιο καλλιτεχνη και δεν ντρεπομαι ΠΟΛΥ που μου αρεσουν ... Η μαλλον ντρεπομαι, αλλα πιο πολυ για τον ΛΟΓΟ που μου αρεσουν ...

Ο λογος για τον 50 CENT, και τα τραγουδια του "Disco Inferno" και "P.I.M.P." ... Τα συμπαθησα αυτα τα τραγουδια απο τοτε που τα πρωτοακουσα ... Αλλα τα ΛΑΤΡΕΨΑ, οταν ειδα τα Video Clip τους και προσεξα οτι ολοι οι συντελεστες εχουν "φωναρα" ... (if you know what I mean ... "shake... sh... sh... sh... shake that ass girl..." )

Οσοι ακομα δεν καταλαβαν, ας ριξουν ενα βλεφαρο στα βιντεακια ...

50 Cent : "Disco Inferno"

50 Cent & Snoop Dog : "P.I.M.P"

(εδω δεν θα μεινουν παραπονεμενα ουτε τα κοριτσακια, γιατι στο συγκεκριμενο βιντεακι, εχει "φωναρα" και ο ιδιος ο 50 Cent - ειδικα στην σκηνη με το φανελλακι ... !!!)

Και περναμε στα δυο - κατ'απαιτηση της Negma - Ελληνικα ....

Το πρωτο ενα POP-ακι, που - ντρεπομαι που το λεω - καθε φορα που το ακουω (αν και χαζοχαρουμενο) δεν μπορω να βαλω κ . . ο κατω ... χτυπιεμαι ασταματητα ...

(Ενταξει ισως να συντελουν λιγο στο ξεσηκωμα και οι στιχοι, που αν και απλοϊκοι, ειναι πολυ ομορφοι ...)

Δημήτρης Κοργιαλάς - Κατερίνα Μουτσάτσου : "Μια Φορα"

Σα σφαίρα με τρυπάει αυτό που νιώθω για σένα

γυρνάω τις νύχτες πια μονάχος κι' όλα μοιάζουν σα ψέμα

και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ

κι όλο ψάχνω δίχως να 'χω τίποτ' άλλο να βρω.

Μέρα με τη μέρα με τραβάει η σκιά σου

μ' αυτή η πόλη με πεθαίνει με κρατάει μακριά σου

και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ

πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θ' αρχίσω να ζω.

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο

μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά,

μια φορά να σ' άγγιζα για λίγο

μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά.

Κρατά με απόψε, νύχτα κρατάμε λίγο

αυτή η φωτιά με καίει χάνομαι στης μέρας τον ήλιο

και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ

κι όλο ψάχνω δίχως να 'χω τίποτ' άλλο να βρω.

Μέρα με τη μέρα με τραβάει πιο κάτω

μετά με παίρνει με πετάει στον αέρα ξεσπάω

και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ

πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θ' αρχίσω να ζω.

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο

μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά

μια φορά να σ' άγγιζα για λίγο

μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά.

Δειτε και το αντιστοιχο βιντεακι ...

Δημήτρης Κοργιαλάς - Κατερίνα Μουτσάτσου : "Μια Φορά"

(ενταξει ... ισως να με επηρεασε λιγο και η πολυ γλυκια παρουσια της Κ.Μ. ...)

Ας παμε τωρα στο δευτερο Ελληνικο, που πραγματικα ντρεπομαι που το γουσταρω και νοιωθω οτι πρεπει να απολογηθω ... Γι αυτο και θα σας διηγηθω την ιστορια του και πως "καταντησα", να μου αρεσει το συγκεκριμενο τραγουδακι ...

Ειναι Καλοκαιρακι του 2005, λοιπον, και μολις εχω βγει απο μια πολυ πολυ πολυ μακροχρονια σχεση ... Και οταν λεμε πολυ, εννουμε ΠΟΛΥ μακροχρονια ...

Και ενω η σχεση αυτη εληξε αδοξα και ειμαι ψυχολογικα ρακος (ξερετε ... εκει που αρχιζεις και αναρωτιεσαι αν υπαρχει λογος να ζεις ... αν εχει ερθει η συντελεια του κοσμου ... κλπ κλπ) προκυπτει η γνωριμια μου με την ΧΧΧ, ενα πολυ αξιολογο και γλυκυτατο κοριτσακι , πλην ομως, αρκετα (εως πολλα) χρονια μικροτερο μου ...

Εχοντας λοιπον τις ανασφαλειες μου (: που πας καημενε Καραμητρο, με το μωρο ?) μηπως παρεξηγησω την σταση της απεναντι μου και "κρεμαστω" - σαν κινηση απελπισιας - απο τον πρωτο ανθρωπο που θα μου εδειχνε καποιο ενδιαφερον, εστω και φιλικο, "τεντωσα τις κεραιες" μου, για να αξιολογησω την παραμικρη κινηση της, καθε φορα που βγαιναμε και να δω αν το ενδιαφερον ειναι αμοιβαιο...

Αν και βγηκαμε αρκετες φορες, το τοπιο ακομα δεν ειχε ξεκαθαρισει ... Μεχρι καποια μερα, που παω να την παρω απο το σπιτι της και με το που μπαινει στο αυτοκινητο, το μονο που κανει ειναι να βγαλει ενα cd απο την τσαντα της και να το βαλει στο cd player ανοιγοντας παραλληλα και την ενταση στο μαξιμουμ ...

Ακουγοντας τις πρωτες νοτες, παιρνω το θαρρος να ρωτησω τι ακουμε και ακολουθει ο εξης διαλογος:

-Συγγνωμη, αλλα, τι ακουμε ?

-Μην δινεις σημασια... Τους στιχους προσεξε !!!

-Μα ο ηχος ειναι χαλια ... Τι ειναι ?

-Πλουταρχος ... Αλλα μην δινεις σημασια ... Τους στιχους προσεξε !!!

-Πλουταρχος ??? ??? ???

-Κοιταξε ... κι εμενα το rock μ'αρεσει ... αλλα στο συγκεκριμενο τραγουδι ... προσεξε τους στιχους !!!

-Μα ειναι απαισιο ... Να το χαμηλωσουμε, τουλαχιστον, λιγο ???

-Τους στιχους προσεξε !!!

-Να κλεισουμε τουλαχιστον τα παραθυρα ???

-Μα ειναι κατακαλοκαιρο ... Τους στιχους προσεξε !!!

-Ναι ναι ... Τους προσεχω ... Τους προσεχω ... Αλλα ξερεις ... Ειναι καταμεσημερο Καλοκαιριου και κατοικημενη περιοχη ... και ...

-Τους στιχους προσεξε !!!

... ... ... ... ...

Με τον διαλογο αυτο να επαναλαμβανεται συνεχεια, με μικρες παραλλαγες, ενα Smart-ακι διεσχιζε τα προαστεια της Αθηνας, χωρις οδηγο (απο τη ντροπη μου, ειχα βουλιαξει στο καθισμα και οδηγουσα βλεποντας μεσα απο το στεφανι του τιμονιου) ξεσηκωνοντας - με την σπαραξικαρδια φωνη του Πλουταρχου - τους κατοικους σε ακτινα αρκετων τετραγωνων ...

Εννοειται οτι καποια στιγμη, εννοιωσα να λυτρωνομαι απο το μαρτυριο, οταν φτασαμε στον προορισμο μας, εχοντας ακουσει 8 φορες το ιδιο τραγουδι στο "repeat" και χωρις, φυσικα, να εχω προσεξει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ απο τους στιχους !!!

... ... ... ... ...

Δυο βδομαδες αργοτερα, κανονιζουμε να παμε για καφε, με ενα φιλαρακι, του οποιου οι μουσικες επιλογες, ειναι κατηγοριας Πασχαλη Τερζη, Αντζελας Δημητριου κλπ.

Με το που μπαινει, λοιπον, στο αυτοκινητο, λεει περιχαρης:

-Αγορασα το καινουριο cd του Πλουταρχου ... Να το βαλω να το ακουσεις ...

-Ξερεις να μ'αρεσει ο Πλουταρχος ??? ... Γιατι να με ενδιαφερει να το ακουσω ???

-Μα ειναι το καινουριο του και ειναι πολυ ωραιο ...

-Τι στο @#%^$@&*# εχετε παθει ολοι με το καινουριο του Πλουταρχου ???

-Γιατι ποιος αλλος σου ειπε γι'αυτο ???

-Δυο βδομαδες πριν, η ΧΧΧ ειχε λυσσαξει να ακουσω ενα τραγουδι απο τον δισκο αυτο ... και επεμενε να προσεξω τους στιχους ...

-Ποιο αυτο ? (πατωντας το "play")...

-Οχι !

-Αυτο ? (πατωντας "next")...

Και βρισκοντας το επιμαχο τραγουδι μετα απο αρκετα "next", ο φιλος με κοιτα με απορια και το στομα ανοιχτο ...

-Καλα ... σου ειπε να προσεξεις τους στιχους ΑΥΤΟΥ του τραγουδιου, κι εσυ ακομα αναρωτιεσαι τι σκεφτεται για σενα ???

-Γιατι ??? Τι εχουν οι στιχοι ???

-Βρε προκατειλημενε (πιανοντας με απο τον γιακα και ταρακουνωντας με), ηλιθιε ... Τοσο βλακας εισαι ??? ... ΠΡΟΣΕΞΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ??? ...

Και τοτε ηταν η πρωτη φορα που ΟΝΤΩΣ προσεξα τους στιχους ...

Γιάννης Πλούταρχος : "1000"

Νιώθω κάτι να αλλάζει,

στη ψυχή μου στάζει,

γεύση απο ζωή,

τί μα θα ρθείς το πρώτο βήμα,

μα θα σε πλησιάσω

κι ό,τι θέλει ας βγεί.

Βλέπω μα απ'όλα όσα είδα,

σαν και σένανε δεν είδα,

και πως να σου το πώ,

λόγια,

αχ καλός να 'μουν στα λόγια,

για να σε ξελογιάσω

και να ξελογιαστώ.

Χίλια, για σένα νιώθω χίλια!

Χόρεψε μες στην αγκαλιά μου,

γίνε σαν ήλιος καυτός,

μέθυσε από τα φιλιά μου,

πιές της ψυχής μου το φώς.

Χόρεψε μες στην αγκαλιά μου,

γίνε σαν ήλιος καυτός,

μέθυσε από τα φιλιά μου,

και άσε με να σε κοιτώ.

Νανανανα...να σε κοιτώ!!!!

Πιάνω πάλι το ποτήρι,

θα κάνω το χατήρι,

στην καρδιά μου και θα πιω,

μήπως έτσι καταφέρω,

και τις σκέψεις μου σου φέρω,

χωρίς να τρελαθώ.

Χίλια, για σένα νιώθω χίλία!

Χόρεψε μες στην αγκαλιά μου,

γίνε σαν ήλιος καυτός,

μέθυσε από τα φιλιά μου,

πιές της ψυχής μου το φώς.

Χόρεψε μες στην αγκαλιά μου,

γίνε σαν ήλιος καυτός,

μέθυσε από τα φιλιά μου,

και άσε με να σε κοιτώ.

Νανανανα...να σε κοιτώ!!!!

Νανανανα...να σε κοιτώ!!!!

Περιττο να πω, οτι εκτοτε οι συγκεκριμενοι στιχοι (και ολο το τραγουδι) μου φαινονται εκπληκτικοι ...

Περιττο, επισης, να πω πως οταν καταλαβα τη βλακεια μου και επιασα την ΧΧΧ να της μιλησω, μου ειπε πως λαθος καταλαβα ... Υποθετω πως ειχα την ευκαιρια μου και την εχασα ... (ξερω ... ξερω ... βουλωμενο γραμμα διαβαζω ...)

Τριτο, περιττο να πω, ειναι οτι μετα το γεγονος αυτο, εκνευρισμενος που οι "κεραιες" μου δεν επιασαν κανενα σημα, τις εβγαλα και τις πατησα κατω μπας και αρχισουν να δουλευουν σωστα ...

Και λειτουργησε ...

Αν κρινω απο τις τελευταιες εξελιξεις στα αισθηματικα μου, αρχισαν να δουλευουν και να πιανουν ολες τις ενδειξεις ... Μονο που - θελοντας μαλλον να εξιλεωθουν για το προηγουμενο λαθος τους - δειχνουν υπερβαλλοντα ζηλο και εκλαμβανουν ως θετικες ενδειξεις ακομα και τις πιο απλες χειρονομιες οπως μια καλημερα, η μια χειραψια (καλα ... και καποιες οχι και τοσο απλες ... για την ακριβεια πολυ πιο "οικειες" ... πολυ "διαφορετικες" ... αλλα δεν ειναι εκει το θεμα μας ... γιατι παλι η καταληξη ειναι η ιδια ... γιατι παλι "λαθος καταλαβα" ...)

Εδω τελειωνει η ιστοριουλα μας ...

Υπογραφη:

Ο "στοκος" της μπλογκοσφαιρας ...

Υ.Γ. : Επειδη δεν εχω την προθεση να εξαναγκασω κανεναν να γινει ρομπα, πεταω το μπαλακι ψηλα και πεφτοντας ας το πιασει οποιος θελει ...